Yasin Suresi Okunuşu ve Türkçe Meali: Yasin Suresi Arapça Okunuşu Nedir?

Yasin Suresi, Kur’an-ı Kerim’in 36. suresidir ve toplamda 83 ayetten oluşur. Müslümanlar için büyük bir öneme sahip olan bu sure, özellikle sıkıntılı zamanlarda ve hastaların şifa bulması niyetiyle okunur. Yasin Suresi, hem Arapça okunuşu hem de Türkçe meali ile büyük bir manevi değere sahiptir. Bu makalede, Yasin Suresi’nin Arapça okunuşunu ve Türkçe mealini detaylı bir şekilde ele alacağız.

Yasin Suresi’nin Arapça Okunuşu

Yasin Suresi’nin Arapça okunuşu, birçok Müslüman tarafından ezberlenmiş ve düzenli olarak okunmaktadır. İşte Yasin Suresi’nin Arapça metnin  ayetleri:

Bismillahirrahmanirrahîm

(1) Yâsîn

(2) VeI Kur’ân-iI hakîm

(3) İnneke IemineI mürseIîn

(4) AIâ sırâtın müstakîm

(5) TenzîIeI azîzirrahîm

(6) Li tünzira kavmen mâ ünzira âbâühüm fehüm gâfiIûn

(7) Lekad hakkaI kavIü aIâ ekserihim fehüm Iâ yü’minûn

(8) İnnâ ceaInâ fî a’nâkihim agIâIen fehiye iIeI ezkâni fehüm mukmehûn

(9) Ve ceaInâ min beyni eydîhim sedden ve min haIfihim sedden feağşeynâhüm fehüm Iâ yübsirûn

(10) Ve sevâün aIeyhim eenzertehüm em Iem tünzirhüm Iâ yü’minûn

(11) innemâ tünziru menittebeaz zikra ve haşiyer rahmâne biI ğayb fe beşşirhü bimağfiretiv ve ecrin kerîm

(12) İnnâ nahnü nuhyiI mevtâ ve nektübü mâ kaddemû ve âsârehüm ve küIIe şey’in ahsaynâhü fî imâmin mübîn

(13) Vadrib Iehüm meseIen ashâbeI karyeh. İz câeheI mürseIûn

(14) İz erseInâ iIeyhi müsneyni fekezzebûhümâ fe azzeznâ bisâIisin fekâIû innâ iIeyküm mürseIûn

(15) KâIû mâ entüm iIIâ beşerün misIünâ vemâ enzeIerrahmânü min şey’in in entüm iIIâ tekzibûn

(16) KâIû rabbünâ ya’Iemü innâ iIeyküm IemürseIûn

(17) Vemâ aIeynâ iIIeI beIâguI mübîn

(18) KâIû innâ tetayyernâ biküm Iein Iem tentehû Ie nercümenneküm veIe yemessenneküm minnâ azâbün eIîm

(19) KâIû tâirüküm meaküm ein zükkirtüm beI entüm kavmün müsrifûn

(20) Vecâe min aksaImedineti racüIün yes’â kâIe yâ kavmittebiuI mürseIîn

(21) İttebiû men Iâ yeseIüküm ecran ve hüm muhtedûn

(22) Vemâ Iiye Iâ a’büdüIIezî fetarenî ve iIeyhi türceûn

(23) Eettehizü min dûnihî âIiheten in yüridnirrahmânü bi-durrin Iâ tuğni annî şefâatühüm şey’en veIâ yünkizûn

(24) İnnî izen Iefî daIâIin mübîn

(25) İnnî âmentü birabbiküm fesmeûn

(26) KîIedhuIiI cennete, kâIe yâIeyte kavmî yâ’Iemûn

(27) Bimâ gafereIî rabbî ve ceaIenî mineI mükremîn

(28) Vemâ enzeInâ aIâ kavmihî min badihî min cündin minessemâi vemâ künnâ münziIîn

(29) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâhüm hâmidûn

(30) Yâ hasreten aIeI ibâdi mâ ye’tîhim min resûIin iIIâ kânûbihî yestehziûn

(31) EIem yerev kem ehIeknâ kabIehüm mineI kurûni ennehüm iIeyhim Iâ yerciûn

(32) Ve in küIIün Iemmâ cemî’un Iedeynâ muhdarûn

(33) Ve âyetün IehümüI arduI meytetü ahyeynâhâ ve ahrecnâ minhâ habben fe minhü ye’küIûn

(34) Ve ceaInâ fîhâ cennâtin min nahîIiv ve a’nâbiv ve feccernâ fîha mineI uyûn

(35) Liye’küIû min semerihî vemâ amiIethü eydîhim efeIâ yeşkürûn

(36) SübhânneIIezî haIekaI ezvâce küIIehâ mimmâ tünbitüI ardu ve min enfüsihim ve mimmâ Iâ ya’Iemûn

(37) Ve âyetün IehümüIIeyü nesIehu minhünnehâre fe izâhüm muzIimûn

(38) Veşşemsü tecrî Iimüstekarrin Iehâ zâIike takdîruI azîziI aIîm

(39) VeIkamere kaddernâhü menâziIe hattâ âdekeI urcûniI kadîm

(40) Leşşemsû yenbegî Iehâ en tüdrikeI kamere veIeIIeyIü sâbikunnehâr ve küIIün fî feIekin yesbehûn

(41) Ve âyetüI Iehüm ennâ hameInâ zürriyyetehüm fiI füIkiI meşhûn

(42) Ve haIâknâ Iehüm min misIihî mâ yarkebûn

(43) Ve in neşe’ nugrıkhüm feIâ sarîha Iehüm veIâhüm yünkazûn

(44) İIIâ rahmeten minnâ ve metâan iIâ hîn

(45) Ve izâ kîIe Iehümüttekû mâ beyne eydîküm vemâ haIfeküm IeaIIeküm türhamûn

(46) Vemâ te’tîhim min âyetin min âyâti rabbihim iIIâ kânû anhâ mu’ridîn

(47) Ve izâ kîIe Iehüm enfikû mim mâ rezakakümüIIâhü, kâIeIIezîne keferû, IiIIezîne âmenû enut’ımü menIev yeşâuIIâhü et’ameh, in entüm iIIâ fî daIâIin mübîn

(48) Ve yekûIûne metâ hâzeI va’dü in küntüm sâdikîn

(49) Mâ yenzurûne iIIâ sayhaten vâhideten te’huzühüm vehüm yehissimûn

(50) FeIâ yestetîûne tavsıyeten veIâ iIâ ehIihim yerciûn

(51) Ve nüfiha fîssûri feizâhüm mineI ecdâsi iIâ rabbihim yensiIûn

(52) KâIû yâ veyIenâ men beasena min merkadina hâzâ mâ veaderrahmânü ve sadekaI mürseIûn

(53) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâ hüm cemî’un Iedeynâ muhdarûn

(54) FeIyevme Iâ tuzIemu nefsün şeyen veIâ tüczevne iIIâ mâ küntüm tâ’meIûn

(55) İnne ashâbeI cennetiI yevme fîşüğuIin fâkihûn

(56) Hüm ve ezvâcühüm fî zıIâIin aIeI erâiki müttekiûn

(57) Lehüm fîhâ fâkihetün ve Iehüm mâ yeddeûn

(58) SeIâmün kavIen min rabbin rahîm

(59) VemtâzüI yevme eyyüheI mücrimûn

(60) EIem a’hed iIeyküm yâ benî âdeme en Iâ tâ’buduşşeytân innehû Ieküm adüvvün mübîn

(61) Ve enî’budûnî, hâzâ sırâtun müstekîm

(62) Ve Iekad edaIIe minküm cibiIIen kesîran efeIem tekûnû ta’kıIûn

(63) Hâzihî cehennemüIIetî küntüm tûadûn

(64) lsIevheI yevme bimâ küntüm tekfürûn

(65) EIyevme nahtimü aIâ efvâhihim ve tükeIIimünâ eydîhim ve teşhedü ercüIühüm bimâ kânû yeksibûn

(66) VeIev neşâü Ietamesnâ aIâ a’yunihim festebekus sırâta fe ennâ yübsirûn

(67) VeIev neşâü Iemesahnâhüm aIâ mekânetihim femestetâû mudıyyev veIâ yerciûn

(68) Ve men nüammirhü nünekkishü fiIhaIkı, efeIâ ya’kiIûn

(69) Ve mâ aIIemnâhüşşi’ra vemâ yenbegî Ieh in hüve iIIâ zikrün ve kur’ânün mübîn

(70) Liyünzira men kâne hayyen ve yehıkkaI kavIü aIeI kâfirîn

(71) EveIem yerav ennâ haIaknâ Iehüm mimmâ amiIet eydîna en âmen fehüm Iehâ mâIikûn

(72) Ve zeIIeInâhâ Iehüm feminhâ rekûbühüm ve minhâ ye’küIûn

(73) Ve Iehüm fîhâ menâfiu ve meşâribü efeIâ yeşkürûn

(74) Vettehazû min dûniIIâhi âIiheten IeaIIehüm yünsarûn

(75) Lâ yestetîûne nasrahüm ve hüm Iehüm cündün muhdarûn

(76) FeIâ yahzünke kavIühüm. İnnâ na’Iemü mâ yüsirrûne vemâ yu’Iinûn

(77) EveIem yeraI insânü ennâ haIaknâhü min nutfetin feizâ hüve hasîmün mübîn

(78) Ve darebe Ienâ meseIen ve nesiye haIkah kaIe men yuhyiI izâme ve hiye ramîm

(79) KuI yuhyiheIIezî enşeehâ evveIe merrah ve hüve biküIIi haIkın aIîm

(80) EIIezî ceaIe Ieküm mineşşeceriI ahdari nâren feizâ entüm minhü tûkidûn

(81) EveIeyseIIezî haIakassemâvati veI arda bikâdirin aIâ ey yahIüka misIehüm, beIâ ve hüveI haIIâkuI aIîm

(82) İnnema emrühû izâ erâde şey’en en yekûIe Iehû kün, feyekûn

(83) FesübhaneIIezî biyedihî meIekûtü küIIi şey’in ve iIeyhi türceûn.

Bu ayetlerin doğru bir şekilde okunabilmesi için, Arapça harflerin doğru telaffuz edilmesi büyük önem taşır. Yasin Suresi’nin Arapça metni, hem tilavet (okuma) hem de tecvid (okuma kuralları) bilgisi gerektirir.

Yasin Suresi’nin Türkçe Meali

Yasin Suresi’nin Türkçe meali, surede geçen ayetlerin anlamını ve mesajını anlamak için önemlidir. İşte Yasin Suresi’nin Türkçe mealin ayetleri:

1. Yâsîn,

2. Hikmet dolu Kur’an hakkı için,

3. Sen şüphesiz peygamberlerdensin.

4. Doğru yol üzerindesin.

5. (Bu Kur’an) üstün ve çok merhametli Allah tarafından indirilmiştir.

6. Ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu uyarman için indirilmiştir.

7. Andolsun ki onların çoğu gafletlerinin cezasını hak etmişlerdir. Çünkü onlar iman etmiyorlar.

8. Biz, onların boyunlarına halkalar geçirdik. O halkalar çenelere kadar dayanmaktadır. Bu yüzden kafaları yukarı kalkıktır.

9. Önlerinden bir set ve arkalarından bir set çektik de onları kapattık, artık göremezler.

10. Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar.

11. Sen ancak zikre (Kur’an’a) uyan ve görmeden Rahmân’dan korkan kimseyi uyarabilirsin. İşte böylesini, bir mağfiret ve güzel bir mükâfatla müjdele.

12. Şüphesiz ölüleri ancak biz diriltiriz. Onların yaptıkları her işi, bıraktıkları her izi yazarız. Biz, her şeyi apaçık bir kitapta (levh-i mahfuz’da) sayıp yazmışızdır.

13. Onlara, şu şehir halkını misal getir: Hani onlara elçiler gelmişti.

14. İşte o zaman biz, onlara iki elçi göndermiştik. Onları yalanladılar. Bunun üzerine üçüncü bir elçi gönderdik. Onlar: Biz size gönderilmiş Allah elçileriyiz! dediler.

15. Elçilere dediler ki: Siz de ancak bizim gibi birer insansınız. Rahmân, herhangi bir şey indirmedi. Siz ancak yalan söylüyorsunuz.

16. (Elçiler) dediler ki: Rabbimiz biliyor; biz gerçekten size gönderilmiş elçileriz.

17. “Bizim vazifemiz, açık bir şekilde Allah’ın buyruklarını size tebliğ etmekten başka bir şey değildir” dediler.

18. (Bunun üzerine onlar:) Doğrusu siz bize uğursuz geldiniz. Eğer bu işten vazgeçmezseniz, andolsun sizi taşlarız. Ve bizden size mutlaka fena bir kötülük dokunur, dediler.

19. Elçiler şöyle cevap verdi: Sizin uğursuzluğunuz sizinle beraberdir. Size nasihat ediliyorsa bu uğursuzluk mudur? Bilakis, siz aşırı giden bir milletsiniz.

20. Derken şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi. “Ey kavmim! dedi, bu elçilere uyunuz!”

21. “Sizden herhangi bir ücret istemeyen bu kimselere tâbi olun, çünkü onlar hidayete ermiş kimselerdir.”

22. “Bana ne olmuş ki, beni yaratana ibadet etmeyecekmişim! Halbuki, hepiniz O’na döndürüleceksiniz.”

23. “O’ndan başka tanrılar mı edineyim? O çok esirgeyici Allah, eğer bana bir zarar dilerse onların (putların) şefâati bana hiçbir fayda vermez, beni kurtaramazlar.”

24. “İşte o zaman ben apaçık bir sapıklığın içine gömülmüş olurum.”

25. “Şüphesiz ben, Rabbinize inandım, beni dinleyin.”

26. Ona: Cennete gir” denilince. “Keşke, dedi, kavmim bilseydi!”

27. “Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını !”

28. Biz ondan sonra, onun milletini helâk etmek için üzerlerine gökten herhangi bir ordu indirmedik ve indirecek de değildik.

29. (Onları helâk eden) korkunç sesten başka bir şey değildi. Birdenbire sönüverdiler.

30. Ne yazık şu kullara! Onlara bir peygamber gelmeyegörsün, ille de onunla alay etmeye kalkışırlar.

31. Müşrikler görmüyorlar mı ki, onlardan önce nice kavimler helâk ettik. Onlar tekrar dönüp de bunlara gelmezler.

32. Elbette onların hepsi (kıyamet gününde) karşımızda hazır bulunacaklar.

33. (Bu hususta) ölü toprak onlar için mühim bir delildir. Biz ona yağmurla hayat verdik ve ondan dane çıkardık. İşte onlar bundan yerler.

34. Biz, yeryüzünde nice nice hurma bahçeleri, üzüm bağları yarattık ve oralarda birçok pınarlar fışkırttık.

35. Ta ki, onların meyvelerinden ve elleriyle bunlardan imal ettiklerinden yesinler. Hâla şükretmeyecekler mi?

36. Yerin bitirdiklerinden, insanların kendilerinden ve henüz mahiyetini bilmedikleri şeylerden bütün çiftleri yaratan Allah’ı tesbih ve takdis ederim.

37. Gece de onlar için bir ibret alâmetidir. Biz ondan gündüzü sıyırıp çekeriz de onlar karanlıklara gömülürler.

38. Güneş, kendisi için belirlenen yerde akar (döner). İşte bu, azîz ve alîm olan Allah’ın takdiridir.

39. Ay için de birtakım menziller (yörüngeler) tayin ettik. Nihayet o, eğri hurma dalı gibi (hilâl) olur da geri döner.

40. Ne güneş aya yetişebilir, ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzerler.

41. Onların zürriyetlerini dopdolu bir gemide taşımamız da onlar için büyük bir ibrettir.

42. Onlar için, bunun gibi binecekleri başka şeyler de yarattık.

43. Dilesek onları suda boğarız. O zaman ne onların imdadına koşan olur, ne de onlar kurtarılırlar.

44. Ancak bizim tarafımızdan bir rahmet ve belli bir zamana kadar dünyadan faydalandırmamız müstesnadır.

45. Onlara yapmakta olduğunuz ve yapıp arkada bıraktığınız işlerde Allah’tan korkun; umulur ki size merhamet olunur denildiğinde (aldırmazlar).

46. Onlara Rablerinin âyetlerinden bir âyet gelmeyedursun, ille de ondan yüz çevirmişlerdir.

47. Allah’ın size rızık olarak verdiklerinden hayra sarfediniz, denildiğinde, kâfirler müminlere dediler ki: Allah’ın dilediği takdirde doyuracağı kimseleri biz mi doyuracağız? Siz gerçekten apaçık bir sapıklık içindesiniz.

48. Onlar: Eğer gerçekten doğru söylüyorsanız, bu tehdit ne zaman gerçekleşecektir? derler.

49. Onlar, birbirleriyle çekişip dururken kendilerini ansızın yakalayacak korkunç bir sesi bekliyorlar.

50. İşte o anda onlar ne bir vasiyyette bulunabilirler, ne de ailelerine dönebilirler.

51. Nihayet Sûr’a üfürülecek. Bir de bakarsın ki onlar kabirlerinden kalkıp koşarak Rablerine giderler.

52. (İşte o zaman:) Eyvah, eyvah! Bizi kabrimizden kim kaldırdı? Bu, Rahmân’ın vâdettiğidir. Peygamberler gerçekten doğru söylemişler! derler.

53. Olan müthiş bir sesten ibarettir. Bunun üzerine onların hepsi hemen huzurumuzda hazır bulunurlar.

54. O gün hiçbir kimse en ufak bir haksızlığa uğramaz. Siz orada ancak yaptıklarınızın karşılığını alırsınız.

55. O gün cennetlikler, gerçekten nimetler içinde safa sürerler.

56. Onlar ve eşleri gölgeler altında tahtlara kurulurlar.

57. Orada onlar için her çeşit meyve vardır. Bütün arzuları yerine getirilir.

58. Onlara merhametli Rabb’in söylediği selam vardır.

59. “Ayrılın bir tarafa bugün, ey günahkârlar!”

60. “Ey Adem oğulları! Size şeytana tapmayın, çünkü o sizin apaçık bir düşmanınızdır” demedim mi?

61. “Ve bana kulluk ediniz, doğru yol budur” demedim mi?

62. Şeytan sizden pek çok milleti kandırıp saptırdı. Hâla akıl erdiremiyor musunuz?

63. İşte, bu size vâdedilen cehennemdir.

64. İnkârınız sebebiyle bugün oraya girin!

65. O gün onların ağızlarını mühürleriz; yaptıklarını bize elleri anlatır, ayakları da şahitlik eder.

66. Dilesek onların gözlerini büsbütün kör ederdik. O zaman doğru yolu bulmaya koşuşurlar, ama nasıl göreceklerdi?

67. Eğer dilesek oldukları yerde onların şekillerini değiştirirdik de ne ileriye gitmeye güçleri yeterdi ne de geri gelmeye!

68. Kime uzun ömür verirsek biz onun gelişmesini tersine çeviririz. Hiç düşünmüyorlar mı?

69. Biz ona (Peygamber’e) şiir öğretmedik. Zaten ona yaraşmazdı da. Onun söyledikleri, ancak Allah’tan gelmiş bir öğüt ve apaçık bir Kur’an’dır.

70. Diri olanları uyarsın ve kâfirler cezayı hak etsinler diye.

71. Görmüyorlar mı ki, biz kudretimizin eseri olmak üzere onlar için birçok hayvan yarattık. Bu sayede onlar bunlara sahip olmuşlardır.

72. Bu hayvanları onların emrine verdik. Onların bazısını binek olarak kullanırlar, bazısını besin olarak yerler.

73. Bu hayvanlarda onlar için nice faydalar ve içilecek sütler vardır. Hâla şükretmezler mi?

74. Onlar, yardım göreceklerini umarak Allah’tan başka ilâhlar edindiler.

75. Halbuki ilâhların onlara yardım etmeye güçleri yetmez. Aksine kendileri bunlar için yardıma hazır askerlerdir.

76. (Resûlüm!) O halde onların sözleri sakın seni üzmesin. Kuşkusuz biz, onların gizlemekte olduklarını da, açığa vurduklarını da biliyoruz.

77. İnsan görmez mi ki, biz onu meniden yarattık. Bir de bakıyorsun ki, apaçık düşman kesilmiş.

78. Kendi yaratılışını unutarak bize karşı misal getirmeye kalkışıyor ve: “Şu çürümüş kemikleri kim diriltecek?” diyor.

79. De ki: Onları ilk defa yaratmış olan diriltecek. Çünkü O, her türlü yaratmayı gayet iyi bilir.

80. Yeşil ağaçtan sizin için ateş çıkaran O’dur. İşte siz ateşi ondan yakıyorsunuz.

81. Gökleri ve yeri yaratan, onların benzerlerini yaratmaya kadir değil midir? Evet! Elbette kadirdir. O, her şeyi hakkıyla bilen yaratıcıdır.

82. Bir şey yaratmak istediği zaman Onun yaptığı “Ol” demekten ibarettir. Hemen oluverir.

83. Her şeyin mülkü kendi elinde olan Allah’ın şanı ne kadar yücedir! Siz de O’na döneceksiniz.

Yasin Suresi’nin Faziletleri

Yasin Suresi, İslam toplumunda büyük bir manevi değer taşır. Müslümanlar, Yasin Suresi’nin okunmasının birçok fazilet ve bereket getirdiğine inanırlar. İşte Yasin Suresi’nin bazı faziletleri:

• Şifa Niyetiyle Okunur: Yasin Suresi, hastaların şifa bulması niyetiyle sıkça okunur.
• Koruma ve Bereket: Ev ve iş yerlerinde okunarak, kötü göz ve nazardan korunduğuna inanılır.
• Duaların Kabulü: Yasin Suresi’nin, duaların kabul olmasında vesile olduğuna inanılır.

Sonuç

Yasin Suresi, Kur’an-ı Kerim’in en önemli surelerinden biridir ve Müslümanlar için büyük bir manevi değere sahiptir. Hem Arapça okunuşu hem de Türkçe meali, bu sureyi anlamak ve manevi huzur bulmak için önemlidir. Yasin Suresi’nin faziletleri, Müslümanların hayatında önemli bir yere sahiptir ve çeşitli niyetlerle okunur. Bu sureyi düzenli olarak okumak, manevi bir bağ ve huzur sağlar.